غالباً در يك سكوي شبيه ساز ارتفاع بالاي موتور از يك ديفيوزر مافوق¬صوت جهت ايجاد و حفظ شرايط خلاء در محفظه تست و پمپاز خودكار گازهاي احتراقي به محيط استفاده مي شود. در عمل، برخورد جريان گازهاي احتراقي حاوي ذرات اكسيد آلومينيوم با دماي بالا (در حدود 3000 كلوين) و با سرعت مافوق صوت (در حدود 3000 متر بر ثانيه) به بخش ورودي ديفيوزر و شكل گيري امواج ضربه اي قوي در طول آن و تداخل آنها با لايه مرزي جريان، حفاظت حرارتي بدنه فلزي ديفيوزر را با چالش مواجهه مي سازد. موضوع اختراع ادعا شده طراحي و ساخت يك سيستم خنك كاري با اسپري آب ديفيوزر فلزي است. جهت حصول به اين امر، با توجه به كمبود منابع، پيچيدگي هاي زياد در تحليل و طراحي، از تست هاي تجربي مقياس كوچك با موتور آزمايشگاهي جهت تاييد گام هاي مختلف طراحي استفاه شده است. سيستم ساخته شده علاوه بر داشتن كارايي انتقال حرارت بالاتر نسبت به سيستم هاي مرسوم، از انعطاف پذيري بالايي در مقابل تغييرات هندسه ديفيوزر در تست موتورهاي مختلف برخوردار است. بررسي منابع اختراعي نشان مي دهد كه مشابه اين سيستم تاكنون به ثبت نرسيده است. اين سيستم براي اولين بار در كشور طراحي و ساخته شده و در تست موتور سوخت جامد بلوك انتقال مداري مورد استفاده قرار گرفته است

طراحي يك آزمايش براي تشخيص مناسب بودن يا نبودن يك عامل ديسپرس كننده / تر كنننده براي يك يا چند پيگمنت مشخص در آزمايشگاه شرح وضعيت فعلي: براي ساخت يك پوشرنگ لازم است كه يك يا چند پيگمنت در محل (رزين + حلال) توسط اختلاط ابتدا تر شده سپس توسط نيروي مكانيكي مانند هم زدن با سرعت بالا پيگمنت خود گشته و سپس بصورت ديسپرس درآيد. در فرايند تر شدن پيگمنت در واقع هوا و رطوبت موجود در حفرات و سطح كلوخه هاي پيگمنت جاي خود را به محمل مي دهند و بواسطه ي برقراري اين اتصال فيزيكي بين محمل و پيگمنت عمليات خرد كردن و معلق كردن پيگمنت (مشروط بر تنظيم بودن ويسكوزيته متناسب با دستگاه خرد كردن مورد استفاده) در بهترين شرايط و بهترين راندمان قرار مي گيرد. گاهي پيش مي آيد كه محمل به تنهاي توانايي تر كردن پيگمنت را به خوبي ندارد و بنابراين عمليات تر شدن و خرد كردن به طور كامل انجام نمي شود و با اين عمل با صرف زمان زياد و انرژي بيشتر امكان پذير مي گردد. در اين صورت است كه سازندگان رنگ (پوشرنگ) مجبور مي شوند كه از ماده اي به نام عامل تر كننده wetting agent استفاده نمايد. اما يك مساله مهم در استفاده از اينگونه مواد اينست كه آيا عامل تر كننده سازگاري و كارايي لازم را براي تر كردن پيگمنت مورد نظر در آن سيستم رزين و حلال را دارد يا خير از اينرو معمولا بايد اين سازگاري در عمل بررسي شود بدين صورت كه سازنده خمير رنگ را در آزمايشگاه يا خط توليد با حضور و بدون حضور عامل تر كننده بسازد و با سعي و خطا مشخص شود كه خمير رنگ ساخته شده در چه مدت زماني به دانه بندي مورد نظر مي رسد. يا به عبارتي منحني كاهش دانه بندي در برابر زمان را ترسيم نمايد و نسبت به هم مقايسه نمايد. لازم به يادآوري است كه اين روشهاي مرسوم يا در خط توليد انجام مي شود يا با شبيه سازي در مقياس كوچك و پايلوت از خط توليد انجام مي گيرد و اين روشها هيچيك روش آزمايشگاهي مشخص نيستند كه يك آزمايشگاه رنگ بتواند با اتكا به آن به كارا بودن يا نبودن عامل تر كننده / پخش كننده پي ببريد. نتيجه ي روشهاي معمول بدين ترتيب است كه چنانچه عامل تر كننده زمان رسيدن به دانه بندي مورد نظر را تا يك عدد مشخص به عنان يك رفرانس و معيار كاهش داده بود و يا در يك زمان مشخص با حضور عامل تركننده به يك دانه بندي كمتري از عددي كه ديسپرسيون همان سيستم در عدم حضور عامل تر كننده / ديسپرس كننده رسيده بود برسد به اين نتيجه برسد كه عامل تر كننده مناسب است و در غير انيصورت آن عامل تر كننده كارايي لازم را براي سيستم مورد نظر ندارد. لذا با توضيحاتي كه بيان شد مشخص است كه تعيين كارايي يك عامل ديسپرس كننده / تركننده براي يك خمير رنگ نيازمند صرف زمان و انرژي و نيروي كار و در نتيجه ي هزينه ي تحميلي نسبتا زيادي است. بهبود شرايط با انجام آزمايش طراحي شده (اختراع): توسط اين آزمايش اختراع شده مهندسين كارخانه رنگ مي توانند قبل از سفارش عوامل تر كننده / پخش كننده آنرا به مقدار كم سفارش داده و با هزينه اي بسيار اندك در مدت زمان بسيار كم و با امكانات معمول يك آزمايشگاه شيمي كارايي آنرا براي پيگمنت و يا سيستمي از چند پيگمنت بررسي كنند و مناسب بودن يا نبودن آنرا به سادگي و در اسرع وقت تشخيص دهند. اين اختراع براي چند نوع عامل تر كننده / پخش كننده و چند پيگمنت مشخص در اشل پايلوت (شبيه سازي شده ي خط توليد رنگسازي) مورد بررسي قرار گرفت و دقيقا نتايجي را مشخص ساخت كه از آزمايش اختراع شده حاصل شده بود. خلاصه ي آزمايش اختراع شده: ابتدا مقدار مشخص و كمي از پيگمنت در آزمايشگاه (حدود بين 5 تا 50 گرم) با وزن مشخص تهيه مي شود و با استفاده از رزين و حلال مورد استفاده در ساخت رنگ محملي ساخته مي شود. تركيب درصد اين محمل بايد مقدار اپتيمم آن باشد كه از آزمايشك D.F.P بدست آمده است. در مرحله ي اول عمليات افزايش محمل بدون داشتن عامل تر كننده / پخش كننده به پيگمنت در يك بشر ساده با حجم 100 سي سي انجام مي شود و تا رسيدن به ويسكوزيته اي مشخص (كه اين مقدار ويسكوزيته را مي توان ويسكوزيته مدنظر در آزمايش D.F.P در نظر گرفت) افزايش محمل و هم زدن پيگمنت توسط يك ميله ي شيشه اي ادامه مي دهيم. در نقطه ي جريان مشخص و ويسكوزيته ي مذكور مقدار محمل مصرفي را يادداشت مي كنيم. در مرحله ي دوم به محمل تهيه شده با همان تركيب درصد اپيتمم مقدار بسيار كمي از عامل تر كننده// پخش كننده اضافه مي كنيم و به پيگمنتي كه دقيقا به اندازه مرحله اول توزين شده است توسط بورت آرام آرام اضافه مي كنيم تا رسيدن به نقطه ي جريان و وسكوزيته ي مورد نظر كه در مرحله ي اول هم همان مقدار ويسكوزيته در نظر گرفته شده بود. بنابراين مقدار محمل مصرفي را در مرحله ي دوم يادداشت مي كنيم. اكنون هر دو مقدار بدست آمده را مقايسه مي كنيم. چنانچه مقدار محمل مصرف شده با واحد حجم در مرحله ي دوم (زماني كه محمل عامل تر كننده / پخش كننده دارد) كمتر از مقدار محمل مصرف شده با واحد حجم در مرحله ي اول (زماني كه محمل تهيه شده فاقد عامل تر كننده / پخش كننده مي باشد) نشان دهنده اين است كه نوع عامل تر كننده پخش كننده براي پيگمنت مورد نظر (با سيستم پيگمنت مورد مصرف) مفيد است و در غير اينصورت اين عامل تر كننده / پخش كننده كارايي لازم را براي پيگمنت مورد نظر نخواهد داشت.